(Opruim) brok in m’n keel

Misschien ken je haar wel Marie Kondo. Een japanse dame en inmiddels wereldberoemd als organisatieconsultant.

Gefascineerd kijk ik naar een van haar filmpjes waarin ze een huis gaat opruimen. Teveel troep om me heen maakt dat ik echt niet meer kan nadenken. Ik gedij in een ruimte waar alles plek heeft, het mooi en netjes is. Tja, en dat in een huis met pubers. Ik herken veel van haar methode, maar toch was er iets wat me intrigeerde en daardoor bleef ik kijken. Haar eerbied voor de eenvoud viel me op.

Als Marie ergens binnenkomt, introduceert ze zichzelf eerst aan het huis en gaat vervolgens op de grond zitten. Ze dankt voor het dak boven het hoofd en dat de woning bescherming biedt. Ook spreekt ze waardering uit voor het huis, de ruimte die er is, alvorens ze aan het proces van opruimen begint.  En dat in een cultuur, waarin we gewoon zijn geworden dat alles een wegwerpartikel is. Ik weet wel dat er voldoende andere initiatieven zijn, richting duurzaamheid, bewust leven, etc. En toch vraag ik me af; ‘hoe vaak waarderen we wat er is? Zijn we nog tevreden?’ Met de kleine dingen die er toe doen? Hebben we tijd en/of maken we tijd om daar bewust bij stil te staan? Of worden we beheerst door de waan van de dag. Immers er is altijd wel weer iets dat moet, een vergadering, een deadline, een spoedklus, etc.

Stil staan, dankbaar zijn voor wat er is, het ontroert me, geeft een brok in m’n keel en meteen een ander zicht op de klus die voor me ligt. Het besef dat ik werk heb en dit op een manier kan organiseren waar ik blij van word dringt nog eens dieper tot me door. Wat heerlijk dat zij op deze manier aan haar werk begint. Het geeft niet alleen ruimte in je huis, maar ook in je hoofd.  

Ik word er blij van en zie meteen allerlei verbanden.

Eigenlijk ben ik ook een organisatieconsultant. Op kantoor was ik jarenlang een veelzijdig organisatie talent en liet alles op rolletjes verlopen, dat gaf me zoveel voldoening.

Als iemand vastloopt van binnen. De ziel vol zit. De spreekwoordelijke emmer overloopt. Dan organiseer ik als brainspotting specialist samen met de cliënt de onderwerpen die impact hebben op zijn of haar leven. Wat mag er vanbinnen opgeruimd worden en wordt ook (onbewust) lichamelijk ervaren als bijv. een ‘brok’ in de keel. Wat heeft aandacht nodig heeft om weer lichter door het leven te kunnen gaan. En dit eveneens met groot respect en dankbaarheid voor wat het leven tot nu toe gebracht heeft en hoe iemand met bepaalde ballast heeft kunnen functioneren.

Lichter door het leven gaan, meer werkgeluk ervaren en hiermee doelgericht aan de slag gaan, is waar ik op coach samen met de partners van Ictus. De waan van de dag zo organiseren, dat je zelf weer de regie hebt, overzicht houdt en rust ervaart. Dit doen we o.a. met ons mail -en agendamanagement programma. Met ons fundamentalsprogramma gaan we een stap verder, zodat je ontwikkeling doormaakt in het met ziel en zakelijkheid werken.

Bijzonder hoe we op diverse gebieden van betekenis mogen zijn. En dat deze gebieden niet los van elkaar staan. Vanuit een houding van eenvoud en dankbaarheid ontstaat zicht op wat aandacht nodig heeft met als gevolg rust, resultaat, geluksgevoel en zoveel meer. Kijk daar word ik nou blij van!

Een dingetje. Ik word van veel dingen blij en dan krijg je het ook heel druk. Toch maar eens bij stilstaan….